31.1.08

Τελετουργική αυπνία




Άγρυπνη
Ένας ήχος
που με κρατάει ξύπνια
που επιταχύνει τους χτύπους της καρδιάς μου.
Εδώ , εδώ στο θέλγητρο των θνητών ,
τα αστέρια γκρεμίζουν τις σκεπές ,
και όλες οι γυναίκες
ανάβουν δάδες για τον λατρεμένο τους θεό
και φτιάχνουν στεφάνια
από κισσό και άμπελο
Κανείς τους δεν συνέρχεται από την βακχική καταληψία
Γεμίζοντας τις χύτρες με πανσπερμία
(ψυχοτροπικών ουσιών)
ετοιμάζουν
την τελετουργική θανάτωση
των ορίων, του λογικού, των νόμων , του καθωσπρεπισμού ,
του νεο-συντηρισμού , του αστικού πολιτισμού,
των κυβερνήσεων,των αφεντικών ,
των προθυπουργών και των υπουργών της χώρας.
Προορίζουν ένα σάτυρο για ωμάδιο ,
αυτός θα στήσει τη γιορτή
του σπαραγμού και της ωμοφαγίας
Αυτός θα ξεσκίσει με τα νύχια και τα δόντια του
αυτούς που τον ξεφτίλησαν.
Οι χθόνιοι εξεγερμένοι ξεχύνονται στους δρόμους
καταλαμβάνουν εργοστάσια
επιχειρήσεις , βιομηχανίες , επαύλεις ,
υπουργεία , εμπορικά κέντρα ,
δικαστήρια , φυλακές.
Καταλαμβάνουν τους τόπους των κολάσεων
και τους ανατινάζουν.
Η πολυτελειά τους λειώνει
Αυτό το αίμα των τυρράνων
είναι θεικό αίμα
Αυτό το αίμα των τυρράνων
είναι θεικό αίμα
Κανένας εξουσιολάγνος δεν θα γλιτώσει
Οποιοδήποτε δημιουργημά του θα ισοπεδωθεί
Οι χθόνιο εξεγερμένοι
ξεχύνονται στους δρόμους
κρατάνε μαύρες σημαίες
και ένα πυθάρι που ξεχυλίζει
το πάθος μας για λευτεριά.
Οι σάτυροι κουράστηκαν
λαχανιασμένοι περικυκλώνουν το πυθάρι
πίνουν από τους χυμούς της συμπόνιας
και της αξιοπρέπειας
για να αντέξουν
Η μελωδία απομακρύνεται
Τα ουτοπικά σχέδια μας με νανουρίσουν,
με καθυσυχάσουν.
Η καταστροφή της πόλης με ηρεμεί
Πάνω από τις στάχτες του καπιταλισμού
θα γεννηθούν τα ονειρά μας
Πάνω από τις στάχτες του καπιταλισμού
θα υλοποιηθεί η χρυσή επόχη
της αμοιβαιότητας
Πάν τα ονειρά μας.νω στις στάχτες του καπιταλισσμού
θα αναστηθούν οι κοιμισμένες συνειδήσεις
Πάνω από τις στάχτες του καπιταλισμού
θα γεννηθούν τα όνειρα μας.

5.1.08

Η γιορτή του ενστίκτου



Σμαραγδότιμοι σοδομιστές
Όλα τους τα βίτσια ακατάληπτα
Κανείς δεν τους αναγνωρίζει
Κανείς δεν αναγνωρίζει το σαδιστικό τους βλέμμα
Ντύνουνε τις γυναίκες τους
με πρόστυχα πουτανιάρικα κιλοτάκια.
Οι φαντασιώσεις τους
δεν είναι καθόλου ισχνές.
Κάποιες φορές τίποτα δεν είναι τσάμπα
Όλα πληρώνονται
Μια πίπα, διπλό γαμήσι, μαστίγωμα
300 ευρώ την ώρα.
Ντύσε με
στόλισε με σαν ξεκολιάρα και πάρε με...
Δεν αποδεσμεύομαι
από τις υποχρεώσεις της ερωμένης σου.
Η ονειρεμένη σου μοιάζει με άγρια γιογκίνι
που ψιθυρίζει
ταντρικές μάντρες
με συνοδεία τυμπάνων
και ωδές μοναχών.
Η αγρία γιογκίνι που ψάχνεις
είναι
τη μια στιγμή ζωντανή
την άλλη πεθαμένη.
Ήτανε φωτεινή, εκθαμβωτική,
γεμάτη ζουμιά στα μπούτια της,
τα μάτια της αναποδογυρισμένα
από την ηδονή που της πρόσφερες,
το κορμί της κόκκινο, ερεθισμένο,
σημαδεμένο.
Ήτανε υποχρεωμένη να είναι υπάκουη,
πρόθυμη και υπάκουη.
Έσβησε, στέγνωσε, στέρεψε,
μιζέριασε μέσα στο υπέροχο όνειρο σου.
Ρυτίδωσαν οι απολαύσεις της
Οι απολαύσεις της ρυτίδωσαν
Η γυμνή ωμότητα του ενστίκτου
Μια αγριεμένη νύμφη των υποχθόνιων νυκτελίων.
Όλοι μεθυσμένοι, εκστασιασμένοι,
μανιασμένοι με λύσσα
από τα ψυχεδελικά ποτά
της γιορτής του ενστίκτου.
Γιορτάζει η καλοσύνη απόψε
Γιορτάζει ο έρωτας
Γιορτάζει η αγάπη
Γιορτάζει ο αυθορμητισμός
Γιορτάζουν τα βαθιά ένστικτά μας απόψε.
Γιορτάζει ο πόθος, η κάβλα, η τρέλα.
Γιορτάζουν οι αφροί
που ξεχειλίζουν απ’ όλο μου το κορμί.
Γιορτάζουν οι αφρισμένες μου επιθυμίες
γεμάτες κάβλα.
Γιορτάζουν τα βαθιά ένστικτά μας απόψε
Γιορτάζει η λύσσα μας για ελευθερία.
Όλοι χορεύουν στο ρυθμό της μέθης τους
Φιλιούνται, αγγίζονται, χαϊδεύονται.
Στη μέση είναι ο βωμός τους
Ο καθένας έχει στάξει μια σταγόνα αίμα
Έχουν θυσιάσει ένα θέλω τους
Όλοι μαζί ολόγυμνοι
Ο ένας γλύφει τον άλλον
Αχ, πόσο θέλω να σφίξω τα στήθη σου
Να πιπιλίσω τις ρόγες σου
Να πιάσω μέσα στη χούφτα μου το μουνί σου
Σήμερα γιορτάζουν τα βαθιά ένστικτα μας.